Οι άνθρωποι τον γνώριζαν ως τον εφοπλιστή Νίκο Γουλανδρή. Οι φίλαθλοι όμως, και ιδιαίτερα οι ερυθρόλευκοι, ακόμα και σήμερα τον θυμούνται ως τον Πρόεδρο του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς».
Στην παραπάνω φράση διακρίνεται το μοναδικό, αλλά και συνάμα το μεγαλύτερο κέρδος που είχε ο δανδής πρόεδρος από την ομάδα του Πειραιά. Σήμερα συμπληρώνονται 32 χρόνια από τον θάνατό του. Kι αυτή η ανάμνηση ήταν και θα είναι το μεγαλύτερο κέρδος, η μεγαλύτερη τιμή για τον ίδιο. Όπως άλλωστε έλεγε, ήθελε να τον θυμούνται για όλα αυτά που προσέφερε στην ομάδα της καρδιάς του.
Γεννήθηκε το 1913 στην Άνδρο και συνέδεσε αναπόσπαστα το όνομα του με την ιστορία του Ολυμπιακού σε μία περίοδο που το ποδόσφαιρο δεν ήταν επαγγελματικό, οπότε δεν κυριαρχούσαν το χρήμα, τα πλουσιοπάροχα συμβόλαια και οι πολυέξοδες μεταγραφές. Η πρώτη του ενασχόληση με την ομάδα ήταν το 1970 και ένα χρόνο αργότερα έγινε γενικός διευθυντής. Αυτό δεν του αρκούσε καθώς η μεγάλη αγάπη που είχε για τον Ολυμπιακό, τον ώθησε να γίνει πρόεδρος το 1972, για να τον κάνει ακόμα μεγαλύτερο και να τον φτάσει εκεί που επιθυμούσε.
Επί των ημερών του δαπανήθηκαν τεράστια χρηματικά ποσά για να δημιουργηθεί η «θρυλική ομάδα του Γουλανδρή» με παίκτες όπως ο Κελεσίδης, ο Αγγελής, ο Γκαϊτατζής, ο Συνετόπουλος, ο Γκλέζος, ο Βιέρα, ο Αργυρούδης, ο Τριαντάφυλλος, ο Λοσάντα, ο Δαβουρλής, ο Κρητικόπουλος, ο Δεληκάρης… Τα ονόματα είναι ατελείωτα, οι τίτλοι διαδέχονταν ο ένας τον άλλον, ενώ τότε έγινε το απίστευτο ρεκόρ της καλύτερης επίθεσης (102 τέρματα) και καλύτερης άμυνας (14 τέρματα) του 1973-74, που παραμένει ακατάρριπτο μέχρι σήμερα. Για την ιστορία, οι Πειραιώτες κατέρριψαν την επόμενη χρονιά το δικό τους αμυντικό ρεκόρ (13 τέρματα).
Η θρυλική ομάδα του Νίκου Γουλανδρή σε σκίτσο
Το παράπονο του ίδιου του Γουλανδρή, των παικτών αλλά και των φιλάθλων ήταν ότι οι ερυθρόλευκοι δεν κατάφεραν να κατακτήσουν έναν ευρωπαϊκό τίτλο. Ολοι πίστευαν ότι επί των ημερών του κάτι τέτοιο μπορούσε να γίνει. Κανείς δεν ξέρει τι θα συνέβαινε αν δεν είχε βρεθεί στο δρόμο του Ολυμπιακού ο Ούγγρος διαιτητής Κάρολι Παλοτάι, που ουσιαστικά του στέρησε την επική ανατροπή – πρόκριση επί της Άντερλεχτ την 6η Νοεμβρίου 1974.
Η ιστορία είναι λίγο πολύ γνωστή. Η Άντερλεχτ είχε νικήσει με 5-1 στον πρώτο αγώνα και στην ρεβάνς έχασε με 3-0. Στην πραγματικότητα το σκορ ήταν πολύ μεγαλύτερο. Ο Παλοτάι ακύρωσε 3 γκολ του Γαλάκου(!!!), ένα του Σταυρόπουλου, ενώ δεν έδωσε δύο πέναλτι σε βάρος των Βέλγων!
Λίγους μήνες αργότερα, ο Γουλανδρής αποχώρησε από την προεδρία του Ολυμπιακού (27 Δεκεμβρίου 1974) λόγω της πολύ μεγάλης απογοήτευσής του από εκείνον τον αγώνα, αλλά και των σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε.
Το iDreamTEAΜ συνομίλησε με έναν μεγάλο παίκτη εκείνης της θρυλικής ομάδας, που ήρθε την πρώτη χρονιά της προεδρίας Γουλανδρή. Οι αναμνήσεις που ακολουθούν, ανήκουν στον κατά πολλούς, κορυφαίο τερματοφύλακα του Ολυμπιακού, Παναγιώτη Κελεσίδη:
Το Κύπελλο του 1973
«Τι να πρωτοθυμηθώ από αυτόν τον άνθρωπο… Ο Νίκος Γουλανδρής υπήρξε μεγάλος λάτρης του ποδοσφαίρου, μεγάλος πρόεδρος και ήταν ένας πραγματικός, ένας γνήσιος Ολυμπιακός. Μέχρι και τα εσώρουχα που φορούσε ήταν κόκκινα!!! ‘Εριξε πολλά χρήματα σε μία περίοδο που δεν ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Δεν τον ένοιαζε καθόλου όμως, και το έκανε, γιατί ήθελε να βλέπει την ομάδα του να παντού πρώτη.
Τον θυμάμαι στο γήπεδο να έρχεται πάντοτε με την κόκκινη γραβάτα και το άσπρο πουκάμισο του στα χρώματα του Ολυμπιακού. Όταν τελείωναν οι αγώνες γινόταν ένα με τους φιλάθλους και σχεδόν πάντα πήγαινε στην θύρα 1 για να συνομιλήσει μαζί τους. Απόδειξη πως αγαπούσε το ποδόσφαιρο ήταν μια φορά, που επέστρεφε ο Παναθηναϊκός ύστερα από πρόκριση και είχε πάει μαζί με τους φιλάθλους του Ολυμπιακού στο αεροδρόμιο για να υποδεχτούν τους πρασίνους! Αυτά τα πράγματα δεν τα είχε κάνει άλλος πρόεδρος και φυσικά δεν γίνονται στην εποχή μας».
Σε ό,τι αφορά την μεταξύ τους σχέση, ο Παναγιώτης Κελεσίδης υπογράμμισε:
«Ήταν εκείνος που με έφερε στον Ολυμπιακό και μου χάρισε το παρατσούκλι «αγριόγατος»! Μας αγαπούσε πάρα πολύ. Εμένα ιδιαίτερα. Για εμάς τους παίκτες, δεν ήταν απλά ένας πρόεδρος, αλλά ο πατέρας μας. Έτσι τον φωνάζαμε. Θυμάμαι μια φορά ότι μου είχε κόψει επιταγή 6.000.000 αντί για 600.000 και εγώ φυσικά του την επέστρεψα, ενώ θα μπορούσα να είχα πάρει τα λεφτά και να μην έλεγα κουβέντα. «Καλά, τόσο μαλάκας είσαι και μου την επέστρεψες;», μου είπε και με άφησε άφωνο! «Είστε πολύ τίμιοι εσείς από τα βόρεια», πρόσθεσε και μου χάρισε επιπλέον 300.000 για αυτή μου την κίνηση».
Τέλος σχετικά με την υστεροφημία του Γουλανδρή στον Ολυμπιακό, ο Παναγιώτης Κελεσίδης τόνισε:

Μέχρι και τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, ο Νίκος Γουλανδρής μιλούσε για την μεγάλη του αγάπη. Δεν είναι μύθος, αλλά πραγματικότητα, πως τα τελευταία του λόγια ήταν αυτά:
«Δεν είμαι στενοχωρημένος εξαιτίας του επερχόμενου θανάτου μου. Αυτό που πραγματικά με θλίβει, είναι το γεγονός ότι δεν θα μπορώ ξανά να παρακολουθήσω με τα μάτια μου, την αγαπημένη μου ομάδα, τον Ολυμπιακό».
Την βαριά κληρονομιά που άφησε στην ομάδα, εκτός από τους τίτλους, τους μεγάλους ποδοσφαιριστές και τα ρεκόρ, θυμίζει στους παλιούς και διδάσκει στους νεώτερους το γνωστό άσμα του 1973, ότι εκείνη η ομάδα ορμούσε «σαν κεραυνός σαν αστραπή με αρχηγό τον Γουλανδρή και τον Άσμαν προπονητή».
Αυτός ήταν ο Νίκος Γουλανδρής, που έφυγε από την ζωή σαν σήμερα πριν από 32 χρόνια. Ένας σπουδαίος άνθρωπος, ένας μεγάλος πρόεδρος, ένας αληθινός Ολυμπιακός…
πηγη : idream.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου