Ένας σαραντάρης δεν ισούται με δύο 20αρηδες. Πάρτε το χαμπάρι και μη με ζαλίζετε με τα κλισέ. Το ξέρει καλά και αυτός. Πολύ καλά. Για αυτό και επιλέγει να κυκλοφορεί με την 20αρα.
Ο άντρας λένε πως από την φύση του είναι ένα πρακτικό ον. Εγώ θα έλεγα πως είναι ον επιρρεπές στο βόλεμα.
Βλέπεις ο χρόνος είναι αμείλικτος και ο μόνος τρόπος να τον υποκλέψεις, να κλειδώσεις λίγη από την χαμένη νιότη σου, να τριφτείς και να πασαλειφτείς με την αστεροσκόνη της ανεμελιάς, είναι να κυκλοφορείς κάποια με τα μισά σου χρόνια. Μεγάλη αλήθεια λέω, μην το αρνείστε.
«Ωραίος ο παίκτηςº θα πουν οι συνομήλικοι, «τα λεφτά μιλάνε φίλε» θα πουν οι νεότεροι, «η εμπειρία κερδίζει ή ένας σαραντάρης ξέρει τι θέλει μια γυναίκα» θα εικάσουν οι γυναίκες.
Εγώ θα πω απλά πως αν δεν υπάρχει προσφορά δεν υπάρχει και ζήτηση.
Γιατί κακά τα ψέματα, δεν είναι με το ζόρι τα κορίτσια με τον τύπο, αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημά μας .
Πάμε από την αρχή λοιπόν. Ένας 40αρης λοιπόν υποτίθεται πως είναι ένας άντρας ώριμος και κατασταλαγμένος, ξέρει τι θέλει και μέχρι σήμερα έχει χαράξει μια κάποια πορεία.
Οι άντρες να επισημάνω σε αυτό το σημείο, δε μεγαλώνουν ποτέ.
Στα 40 απλά είναι μεγάλα παιδιά που στέκονται με το πατίνι τους στην κατηφόρα και ετοιμάζονται για την μεγάλη βουτιά. Μόνο που φοβούνται πως δε θα μπορέσουν να την επαναλάβουν.
Έτσι στέκονται απλά στο ίδο σημείο και κάνουν μαγκιές με το πατίνι, μαγκιές που δε θα ενθουσίαζαν καμιά συνομήλικη ή τουλάχιστον μια δεκαετία νεότερη τους γυναίκα. Οι μαγκιές και οι τσιχλόφουσκες περνάνε μόνο σε αυτές που ακόμη τις εκτιμούν και δεν επιζητούν τίποτε παραπάνω.
Παντρεμένοι ή μη, αυτά τα μεσήλικα αγόρια, ξέρουν ότι μια 20αρα είναι η λύση. Η ματαιοδοξία και η ανασφάλεια μπαλώνονται με μια σχέση που ούτε πολλές απαιτήσεις έχει.
Μια 20χρονη αρκεί να την έχεις ξέγνοιαστη. Μπορεί να μη μιλάνε την ίδια γλώσσα, αλλά ποιος τη θέλει για να μιλάνε; Μη γελιόμαστε. Η φρεσκάδα των νιάτων καλύπτει την οσμή της ναφθαλίνης που φτάνει χρόνο με το χρόνο στα ρουθούνια τους.
Δε μιλάμε για μεταφυσική αναζήτηση εδώ, δεν είναι και ο Φάουστ ο 40αρης μας, αλλά ρατσιτσή τον λες.
Ακούει 30 και σου λέει «πού να μπλέκω τώρα, αυτή θα θέλει γάμους, παιδιά και οικογενειακά άλμπουμ. Τσιχλόφουσκα και ας πεθάνω!». Εμ θα πεθάνεις αλλά μυαλό δε θα βάλεις.
Γιατί πόσα χρόνια ακόμη θα έχεις αντοχές να τρέχεις στα night club και να το παίζεις τζόβενο καημένε, με το 20χρονο στο πλάι;
Δε λέω καλοστέσκεσαι, και μπράβο σου καλέ μου, όμως δημιουργείς κενό στην αγορά. Και να ήταν έρωτας να έλεγα χαλάλι, άλλωστε ο έρως χρόνια δεν κοιτά, αλλά να κάνεις μόστρα για να αποδείξεις το πόσο μοιραίος άντρας είσαι παραπάει. Να ενημερώσει κάποιος τον κύριο ότι δεν είναι και ο Ρίτσαρντ Γκιρ.
Και ξέρεις κάτι, γιατί θέλω να στα πω καιρό τώρα, μη μας ζαλίζεις πως όταν βρεις αυτό που θέλεις σε μια γυναίκα θα αράξεις, γιατί οι φίλοι σου μπορούν να απαριθμήσουν τουλάχιστον 3 άνω των 25ετών, που δυστυχώς αν και πληρούσαν τα κριτήρια την τελευταία στιγμή ένιωσες να πνίγεσαι κι έπαιξες τον φυγά.
Δεν κατακρίνω ότι γουστάρεις τα έξαλλα νιάτα και οι λόγοι μου αρκούν.
Μηδέν προβλήματα, ικανοποίηση με λίγα και εσύ στο ρόλο του Πυγμαλίωνα που κακά τα ψέματα είναι αφροδισιακός, αλλά μήπως λέω μήπως στα 40 σου θα έπρεπε να σταματήσεις να παίζεις ρόλους; Και επιτέλους ας ενημερώσει κάποιος τον κύριο ότι δεν κάνουμε οντισιόν για το «Εκπαιδεύοντας την Ρίτα».
Το δέχομαι πως δε θέλεις να γίνεις σαν τον φίλο σου τον Τάκη, που κατά τη γνώμη σου μιζεριάζει στο σπίτι με τη γυναίκα και τα παιδιά, αλλά θυμάσαι εκείνη την ημέρα στην κηδεία του πατέρα του σε ποιας την αγκαλιά έκλαιγε;
Ξέρω, ξέρω, η δέσμευση δεν είναι για εσένα. Εσύ θέλεις να είσαι ελεύθερο πουλί και όχι κορόιδο στο κλουβί, αλλά και το πουλί κάποια στιγμή θα πάψει να κελαηδάει. Εκεί να σε δω μάγκα μου.
Και μη μου πεις ότι μια 20 χρονη σε κάνει Θεό για τις ερωτικές σου επιδόσεις και για την εμπειρία που έχεις και χάφτεις το πόσο γυναίκα την κάνεις να νιώθει, γιατί θα αποτρελαθώ με την ανασφάλεια που σε δέρνει. Με τις κατάλληλες παροχές και η Ναόμι Κάμπελ θα ήταν ικανοποιημένη.
Ξέρω πως θέλεις να το γλεντήσεις όσο ακόμη μπορείς. Ξέρω επίσης πως τα 40 είναι κομβικό σημείο, ειδικά για έναν άντρα, αλλά μη φέρεσαι σαν αχόρταγο 5χρονο.
Βάλε το κεφάλι σου να δουλέψει και άσε τα βολέματα. Μπορεί να μη τα καις τα εγκεφαλικά σου κύτταρα με την 20αρα αλλά στο τέλος θα κάψεις όπως λένε και κάτι φίλοι μου, φλάντζα.
Ξεβολέψου φίλε γιατί ο χρόνος περνάει και πίσω δεν γυρνάει.
πηγη : Βαρέα και Ανθυγιεινά / Μαριαν Κωφιδου /
pillow / Fights
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου