Βασισμένο στο βιβλίο της βραβευμένης με Πούλιντζερ καναδής συγγραφέως Άλις Μονρό με τίτλο Runaway και τις τρεις ξεχωριστές ιστορίες του με τους τίτλους «Chance», «Soon» και «Silence», που έχουν ως κοινή ηρωίδα μια γυναίκα με το όνομα Τζούλιετ Χέντερσον η οποία ζει στο Βανκούβερ, η ταινία αυτή αρχικά θα ήταν η πρώτη αγγλόφωνη του Αλμοδοβάρ - με όπως φημολογείται τη Μέριλ Στριπ στον βασικό ρόλο. Ο δαιμόνιος όμως Ισπανός άλλαξε γνώμη αφού δεν ένιωσε σίγουρος για το εάν θα τα καταφέρει με αυτά τα νέα γι` αυτόν δεδομένα, ονόμασε την ηρωίδα του Julieta και εντέλει το φιλμ βρήκε τη βάση του στη Μαδρίτη και τα πρόσωπα των Αδριάνα Ουγάρτε και Έμα Σουάρες.
Εκείνοι που παρακολουθούν στενά την κινηματογραφική πορεία του σκηνοθέτη μπορεί να αναγνωρίσουν εύκολα ότι η Χουλιέτα - παρόλο που σε σημεία ξεχειλίζει από μια ποιητική αύρα που δεν βλέπουμε συχνά σε τόσο έντονη κλίμακα από εκείνον (η σκηνή με το ελάφι καθηλώνει) - εκφράζει πολλά από όσα έχουν ήδη ειπωθεί ως τώρα, αφού το γνωστό τρίπτυχο «δράμα-μοιρολατρία-βασανιστική αγάπη» πρωταγωνιστεί και εδώ, σε αισθητή χαμηλότερη όμως ένταση. Και παρόλο που κατά τη διάρκεια της εξιστόρησης αφήνει να διαχέεται έντονο σασπένς σε κάθε σκηνή του φιλμ, τελικά υπάρχει ως στήριγμα του δράματος και όχι επειδή εντέλει πρόκειται για κάποιο θρίλερ, όπως το Δέρμα που Κατοικώ, στο οποίο είχε ουσιαστικό λόγο ύπαρξης
Αυτό που κάνει όμως κι εδώ την εμφάνισή του,προς τέρψη του θεατή, είναι το κλασικό αλμβοδοβαρικό σύμπαν-σήμα κατατεθέν του, με την έκρηξη της εκκεντρικής παλέτας των χρωμάτων που χρησιμοποιεί, τις προσεγμένες λεπτομέρειες που θα ζήλευαν οι σπουδαιότεροι καλλιτέχνες του κόσμου και τις σουρεαλιστικές ατάκες που ξεστομίζουν οι ήρωές του.
Τον ρόλο της Χουλιέτας κρατούν ανάλογα την ηλικία οι ηθοποιοί Αδριάνα Ουγάρτε, που εμφανίζεται από τα 25 έως τα 40, και η Έμα Σουάρες από τα 40 κι έπειτα, ενώ η αγαπημένη του Ρόζι ντε Πάλμα κυριαρχεί στον ρόλο της οικιακής βοηθού που αντικατοπτρίζει την υπέρτατη μητριαρχική φιγούρα στο φιλμ.
Με λιγότερες εξάρσεις, με χλιαρό δράμα, με συγκρατημένα δάκρυα στο πιο πρόσφατο επεισόδιο της «αλμοδοβαρικής σαπουνόπερας» που κρατάει για χρόνια (και για την οποία τον έχουμε λατρέψει φυσικά), το τρομερό παιδί του ισπανικού κινηματογράφου τα κάνει όλα σωστά και πανέμορφα, αλλά κακά τα ψέματα, επαναλαμβάνεται.
πηγη : cine.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου