Συχνά η Ν.Δ. και άλλοι συντηρητικοί κύκλοι κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή ως αντιπολίτευση ευνόησε καταλήψεις δημόσιων χώρων, ενώ συμμετείχε σε κινήματα του τύπου «Δεν πληρώνω».
Προφανώς δεν γνωρίζουν ότι τέτοια κινήματα, τα οποία επιστημονικά χαρακτηρίζονται μη βίας και πολιτικής ανυπακοής, έχουν ιστορία αιώνων και μεγάλη παράδοση στις ΗΠΑ και στη Δύση. Μεγάλες μορφές της ιστορίας, όπως ο Μπέρτραντ Ράσελ, ο Αϊνστάιν και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πρωταγωνίστησαν σε δράσεις πολιτικής ανυπακοής, επιτυγχάνοντας μεγάλες νίκες.
Κατά τον θεωρητικό της νομικής επιστήμης Τζον Ρόουλς, «η πολιτική ανυπακοή είναι μια δημόσια, μη βίαιη και συνειδητή παράβαση του νόμου που αναλαμβάνεται με σκοπό την αλλαγή των νόμων ή των κυβερνητικών πολιτικών». Δεν ανήκουν, λοιπόν, οι δράσεις πολιτικής ανυπακοής στο διεθνές πολιτικό περιθώριο ούτε είναι χαρακτηριστικό των αντιεξουσιαστών.
Θα πρόσθετα για όσους εμφανίζονται ως θεματοφύλακες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, ότι κορυφαίο σύμβολο πολιτικής ανυπακοής υπήρξε η Αντιγόνη.
Διευκρινίζω, ωστόσο, ότι η πολιτική ανυπακοή δεν αφορά μικρές ομάδες, ούτε δικαιολογεί τη χρήση βίας στο όνομά της, διότι κατά κανόνα εκφράζεται με μαζικές μη βίαιες μορφές δράσης, απεργίες, καταλήψεις, καθιστικές διαμαρτυρίες, μποϊκοτάζ. Αφορά αιτήματα ευρύτατης αποδοχής στην κοινωνία και μόνο τότε έχει επιτυχία.
Τέτοιες δράσεις οργάνωνε η Αριστερά ακόμα και υπό γερμανική κατοχή. Το 1943, το ΕΑΜ οργάνωσε απεργίες και διαδηλώσεις εργατών, υπαλλήλων και καθηγητών στην Αθήνα, με αίτημα την επιβίωση του πληθυσμού και τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης που είχαν διατάξει οι δυνάμεις κατοχής.
Ο μαύρος ηγέτης Κινγκ είχε κηρύξει μποϊκοτάζ στα δημόσια λεωφορεία της Αλαμπάμα, αψηφώντας νόμο που προέβλεπε χωριστά καθίσματα για μαύρους και λευκούς.
Με τέτοιες δράσεις, επικεφαλής μαζικών κινημάτων, πέτυχε την άμεση ακύρωση των ρατσιστικών νόμων της Αλαμπάμα, ενώ το 1965 οι Αφροαμερικανοί πολίτες των ΗΠΑ κατέκτησαν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, χωρίς περιορισμούς Νωρίτερα οι δράσεις του Κινήματος Πολιτικών Δικαιωμάτων είχαν τύχει παγκόσμιας αναγνώρισης με την απονομή στον ηγέτη του τού Νόμπελ Ειρήνης το 1964.
Δυστυχώς, το 1968, ο ηγέτης του κινήματος που ήταν πολέμιος και του «βρόμικου» πολέμου στο Βιετνάμ δολοφονήθηκε στο Μέμφις της πολιτείας Τενεσί.
Δύο δεκαετίες μετά, η δράση του αναγνωρίστηκε και από την επίσημη Αμερική, ύστερα από πρωτοβουλία συγκέντρωσης υπογραφών, που υποστηρίχτηκε από πέντε εκατομμύρια πολίτες, για την καθιέρωση της τρίτης Δευτέρας κάθε χρόνου (φέτος 16 Ιανουαρίου) ως Ημέρας Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Μορφή δράσης πολιτικής ανυπακοής είναι και η άρνηση στράτευσης για λόγους συνείδησης. Σήμερα υπάρχει στο Ισραήλ σημαντικό κίνημα νέων που αρνούνται να καταταγούν στον στρατό και να υπηρετήσουν στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, ενώ στην Ελλάδα χρειάστηκαν προσπάθειες δεκαετιών για την καθιέρωση εναλλακτικής θητείας για τους αντιρρησίες συνείδησης.
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έλεγε ότι «η πιο φονική μορφή βίας είναι η φτώχεια», ενώ ο ίδιος υπήρξε μαθητής του Μαχάτμα Γκάντι, που με το κίνημα μη βίας στη μεγάλη χώρα του κλόνισε συθέμελα τη βρετανική αυτοκρατορία, απελευθερώνοντας την Ινδία από την αποικιοκρατία το 1947.
*πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης (ΠΑΔΟΠ)
πηγη : efsyn.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου