Ιζαμπέλ Αλιέντε... Αποτελεί μια από τις πρώτες λατινοαμερικανίδες συγγραφείς που γνώρισαν διεθνή επιτυχία. Έγινε διάσημη σε όλον τον κόσμο για την προσφορά της στην λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία και τα μυθιστορήματα «Το Σπίτι των Πνευμάτων» (1982) και «Η Πόλη των Θηρίων» (2002).
Τα μυθιστορήματά χαρακτηρίζονται από αυτοβιογραφικά στοιχεία, με έμφαση στη γυναικεία οπτική, τα οποία αναμειγνύουν το μύθο και το ρεαλισμό.
Είναι ανιψιά του προέδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε. Το στρατιωτικό πραξικόπημα ανέτρεψε τον θείο της. Τότε κι εκείνη πήρε το δρόμο της εξορίας και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στο Καράκας της Βενεζουέλας. Εκεί, ξεκίνησε να εργάζεται ως δημοσιογράφος.
Έργα της έχουν μεταφραστεί σε 30 γλώσσες και έχουν πουλήσει περισσότερα από 51 εκατομμύρια αντίτυπα. Δεν είναι λίγες οι διαλέξεις και οι μεγάλες περιοδείες προώθησης των βιβλίων της. Επίσης, έχει διδάξει σε δέκα κολέγια των Η.Π.Α. Τον Σεπτέμβριο του 2010 της απονεμήθηκε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας της χώρας της και δύο χρόνια αργότερα, το Λογοτεχνικό βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Από το 2003 έχει λάβει την αμερικανική υπηκοότητα και σήμερα διαμένει με το σύζυγό της στην Καλιφόρνια, αλλά όπως δηλώνει, βρίσκεται με το ένα πόδι εκεί και με το άλλο στη Χιλή.
Η Ιζαμπέλ Αλιέντε χαρακτηρίζει το έργο της «ρεαλιστική λογοτεχνία». Έχει δεχθεί αρκετές επιρροές όχι μόνο από την απίστευτη παιδική της ηλικία, αλλά και από τους μαγικούς ανθρώπους και τα διάφορα γεγονότα που πυροδότησαν τη φαντασία της. Ωστόσο, το συγγραφικό της έργο, δεν είναι το μόνο που την απασχολεί. Ασχολείται ενεργά με την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Το 1992, η κόρη της φεύγει από τη ζωή... Στη μνήμη της ιδρύει ένα ίδρυμα αφιερωμένο στην προστασία και χειραφέτηση των γυναικών και των παιδιών σε όλο τον κόσμο.
Επέλεξα 14 αγαπημένα λόγια της και σας τα παραθέτω...
Να ζείτε με πάθος, ανεξάρτητα από την ηλικία σας...
Για τις γυναίκες το καλύτερο αφροδισιακό είναι τα λόγια. Το σημείο G είναι στα αυτιά. Όποιος ψάχνει πιο κάτω χάνει το χρόνο του.
Είναι κοινό μυστικό πως κανένας άντρας με επιτυχία στις γυναίκες δεν καυχιέται γι’ αυτό. Αυτοί που το κάνουν, λένε ψέματα.
Οι λέξεις δεν έχουν σημασία όταν αναγνωρίζεις τις προθέσεις.
Το γράψιμο είναι σαν να κάνεις έρωτα: Μην ανησυχείς για τον οργασμό, απλά επικεντρώσου στη διαδικασία.
Οι αιτίες για τις δυσκολίες μου υπήρξαν πάντα οι ίδιες: η ανικανότητα να δεχτώ αυτό που οι άλλοι θεωρούσαν φυσικό και μια ακατανίκητη τάση να εκφέρω γνώμες που κανένας δεν είχε διάθεση να ακούσει.
Μια βιβλιοθήκη κατοικείται από πνεύματα που βγαίνουν από τις σελίδες τη νύχτα.
Όσο πιο πολύ ζω, τόσο πιο απληροφόρητη αισθάνομαι. Μόνο οι νέοι έχουν μια εξήγηση για το καθετί.
Το χειρότερό μου ελάττωμα είναι ότι λέω όλα τα μυστικά. Τα δικά μου και όλων των άλλων.
Όσο περισσότερο ζω, τόσο πιο αδαής αισθάνομαι. Μόνο οι νέοι έχουν μια εξήγηση για τα πάντα.
Ο φόβος είναι αναπόφευκτος, πρέπει να το παραδεχώ, αλλά δεν μπορώ να τον αφήσω να με παραλύσει.
Ο άντρας κάνει αυτό που μπορεί, η γυναίκα κάνει αυτό που δεν μπορεί ο άντρας
Όταν γράφω κάτι, φοβάμαι ότι θα συμβεί, και όταν αγαπώ πολύ, φοβάμαι ότι θα χάσω το πρόσωπο που αγαπώ. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να σταματήσω να γράφω ή να αγαπώ.
Ερωτισμός είναι να χρησιμοποιείς ένα πούπουλο. Πορνογραφία είναι να χρησιμοποιείς ολόκληρο το κοτόπουλο.
πηγη :klik.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου