Luigi Pirandello. Ένας από τους αγαπημένους μου Ιταλούς μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος. Τον έχω ξεχωρίσει από τα εφηβικά μου χρόνια. Η καθηγήτριά μου με παρότρυνε να διαβάζω αποσπάσματα από διάφορα έργα του προκειμένου να μάθω ακόμα καλύτερα την ιταλική γλώσσα. Το πρώτο βιβλίο του που διάβασα ήταν το "Il piacere dell` onesta`" - H ηδονή της τιμιότητας.
Ο τίτλος του μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Σε έναν κόσμο που κυριαρχεί η το ψέμα, ο δόλος, η παρακμή, δυστυχώς η "τιμιότητα" είναι το "δύσκολο μονοπάτι" που λίγοι πια επιλέγουν...
Το συγκεκριμένο έργο είναι έντονα εμποτισμένο από τη φιλοσοφία της σχετικότητας της αλήθειας. Πρόκειται για τη μια αλήθεια που κρύβουμε μέσα μας και την άλλη που βγαίνει προς τα έξω. Εκείνης που επιθυμούμε να είμαστε και εκείνης που οι άλλοι νομίζουν ότι είμαστε. Μιας αλήθειας πολυπρόσωπης που οδηγεί σε απάτη και σε αυταπάτη. Οι χαρακτήρες του έργου αποκαλύπτονται με έναν οδυνηρό αλλά ταυτόχρονα διασκεδαστικό τρόπο. Γίνεται ένα "παιχνίδι τιμιότητας" που το βάρος του πέφτει σε ένα πρόσωπο, που καλείται να φερθεί τίμια.
Το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου είναι ένας πανέξυπνος φτωχοδιάβολος, ο Μπαλντοβίνο. Κάνει διάφορες μικροαπάτες προκειμένου να επιβιώσει και κάποια στιγμή δέχεται μια άτιμη συμφωνία. Ποιά; Να παντρευτεί μια μικροαστή ορφανή, την οποία άφησε έγκυο ένας παντρεμένος αριστοκράτης. O τελευταίος θέλει να καλύψει την άτιμη πράξη του και να συνεχίσει τη μοιχό σχέση του. Μπορεί άραγε η τιμιότητα να γεννηθεί μέσα σε έναν ανέντιμο άνθρωπο; Ο Pirandello δίνει θετική απάντηση αντιπαραθέτοντας την ομολογία του Μπαλντοβίνο για τις ανέντιμες πράξεις του στο ψεύδος του αριστοκράτη που τελικα δεν συγκαλύπτει. Έρχεται η μέρα που ο Μπαλντοβίνο συνειδητοποιεί το μέγεθος της ατιμίας του αριστοκράτη ποθώντας πραγματικά την τιμιότητα. Επιβάλει, λοιπόν, νέους όρους στην αρχική συμφωνία. Δύο θα μπορούσαν να είναι οι περιπτώσεις: "`Η ο αριστοκράτης θα φύγει, οριστικά, από τη ζωή του ζευγαριού ή θα φύγει ο ίδιος." Με αυτήν την υπέροχη απόφασή του, ο Μπαλντοβίνο θα κερδίσει την καρδιά της συζύγου του.
Λίγα λόγια για το Luigi Pirandello...
To 1934 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Γεννήθηκε στο Αγκριτζέντο της Σικελίας και προερχόταν από αστική οικογένεια του Risorgimento που ήταν ιδιοκτήτρια κτημάτων και ορυχείων θείου.
Στην αρχή επιθυμούσε να ακολουθήσει σταδιοδρομία φιλολόγου και διαλεκτολόγου και εισοδηματία ποιητή. Μάλιστα, τα πρώτα του δημοσιεύματα ήταν μικροί τόμοι λυρικών ποιημάτων που κλίνουν προς την ευαισθησία του λυκόφωτος και του ρομαντισμού. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: Mal giocondo (Χαρούμενο κακό), Pasqua di Gea (Πάσχα της Γης) και Elegia renane (Ελεγεία του Ρήνου).
O Pirandello έλεγε πως ήταν ελληνικής καταγωγής και πως το επίθετό του είναι παραφθορά του ελληνικού Πυράγγελος. Έκανε σπουδές φιλολογίας στο Παρίσι και στη Βόννη και μόλις τις ολοκλήρωσε, δίδαξε ως καθηγητής της ιταλικής φιλολογίας στο ανώτατο ινστιτούτο της ιταλικής πρωτεύουσας. Στη Ρώμη συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και δημοσίευσε ποιήματα και πεζογραφήματά του.
Το μυθιστόρημά του "Ο μακαρίτης Ματθαίος Πασκάλ", ήταν αυτό που τον καθιέρωσε. Εκείνο όμως που τον έκανε γνωστό σε όλον τον κόσμο ήταν το θεατρικό του έργο. Το πρώτο μέρος του συνολικού θεατρικού του έργου το έγραψε σε μια ιδιαίτερα θλιβερή εποχή γι` αυτόν. Οι λόγοι ήταν ο θάνατος της μητέρας του και η διανοητική αρρώστια της συζύγου του. Από τα πολλά έργα του, ξεχωρίζουν : Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε, Όταν ήμουν τρελός, Απόψε αυτοσχεδιαζουμε.Όπως με θέλεις, Να ντύσουμε τους γυμνούς, Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα.
πηγη : klik.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου