Μελίνα Μερκούρη - Ζυλ Ντασέν... Μια κινηματογραφική σχέση, ένας κεραυνοβόλος έρωτας... Κι ένα ερώτημα που θα μείνει αναπάντητο, ίσως γιατί έτσι ήθελαν κι οι δύο:
H Μελίνα κέρδισε από τον Ντασέν ή εκείνος από τη Μερκούρη;
"H Μελίνα είναι μια θεά που μέσα της βρίσκει ησυχία ο Διάβολος" είπε κάποτε ο Ντασέν. Και με κάποιον τρόπο, ήταν έτσι... Η γυναίκα που αγάπησε ήταν σαν ένα συνοθύλευμα "εικόνων"...Η Μελίνα, μια γυναίκα με μοναδική προσωπικότητα, η οποία γεννήθηκε σταρ κι έγινε διάσημη μέχρι τα πέρατα του κόσμου ως το εύθυμο, συναρπαστικό κορίτσι του “Ποτέ την Κυριακή”, δεν έδειξε να φοβάται ούτε λεπτό στη ζωή της. Ακόμα και όταν έπρεπε να υψώσει τη φωνή της κατά των συνταγματαρχών και να δώσει τη μάχη της ενάντια της δικτατορίας.Η Μελίνα είναι η γυναίκα που χάρη σ`εκείνη αποκτήσαμε πολύτιμο δικό μας άνθρωπο και τον υπέροχο Ζυλ Ντασέν. Εκείνη τη σπουδαία προσωπικότητα που λάτρεψε όχι μόνο τη Μελίνα αλλά και την Ελλάδα...
Διωγμένος από την Αμερική την εποχή της μαύρης λίστας, ύστερα από διάφορες περιπέτειες, δυσκολίες και αναζητήσεις, βρήκε τον αληθινό έρωτα στο πρόσωπο της δικής μας Μελίνας... Η γυναίκα που έγινε μούσα του και στο πρόσωπό της βρήκε έναν καινούργιο τρόπο να εκφραστεί δημιουργικά και να οδηγηθεί στα πολυπόθητα Όσκαρ και τα Τόνι.
"Ο Ντασέν με γνώρισε στην οθόνη. Ο Κακογιάννης τον παρακάλεσε να έρθει στην προβολή της «Στέλλας. Ο Τζούλης, εκείνη την εποχή ήταν το πιο φανταχτερό πλάσμα του φεστιβάλ λόγω μακαρθισμού. Ήρθε, είδε το φιλμ. Εγώ, με την φίλη μου τη Ρένα και τον Φούντα καθόμασταν πίσω. Όταν τέλειωσε η ταινία, είδα έναν άνθρωπο με πολύ γαλάζια μάτια να πηδάει σαν αθλητής τα καθίσματα και να έρχεται να μας παίρνει αγκαλιά, τον Φούντα κι εμένα. Τα μάτια του ήταν πολύ γαλανά. Ο Μιχάλης είπε : «Να σας συστήσω : « Η Μελίνα Μερκούρη, ο Γιώργος Φούντας. Ο Ζιλ Ντασέν». «Τι ωραία που περπατάτε», μου είπε, «τι ωραία που γελάτε». Ήταν ο άνθρωπος που θα με μάθαινε πώς να κλαίω…" έχει πει σε συνέντευξή της για το περιοδικό ΚΛΙΚ το Φεβρουάριο του 1990.
Όλα ξεκίνησαν το 1955 στις Κάννες, στη διάρκεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, όπου ήταν εκεί ο Ζυλ Ντασέν με την τααινία του Ριφιφί. Και η Μελίνα ήταν εκεί με τη Στέλλα του Μιχάλη Κακογιάννη.
Η πρώτη προβολή της ταινίας δεν είχε πάει ιδιαίτερα καλά και γι`αυτό το λόγο ο Κακογιάννης διοργάνωσε και δεύτερη σε ένα θεατράκι της οδού Ντ`Αντίμπ- ενός κεντρικού δρόμου των Καννών.
Όπως διηγείται η Μελίνα στην αυτοβιογραφία της:"Γεννήθηκα Ελληνίδα..."
"Όταν η ταινία τελείωσε, ακούστηκαν θερμά χειροκροτήματα. Κόσμος ερχόταν να μας συγχαρεί. Αλλά ένας άνθρωπος ήρθε πηδώντας πάνω απ`τα καθίσματα, σαν κατσίκι του βουνού. Ο Μιχάλης είπε:"Να σας συστήσω". Τα μάτια του ήταν πολύ γαλανά. "Η Μελίνα Μερκούρη, ο Γιώργος Φούντας, ο Ζυλ Ντασέν." Θυμόμουν ότι είχα διαβάσει για τον Ζυλ Ντασέν το 1948. Σε μια κριτική μιας ταινίας που είχε σκηνοθετήσει, με τίτλο Γυμνή Πόλη αναφερόταν ως "ο πατέρας του νεορεαλισμού στον αμερικανικό κινηματογράφο."
"Αξίζεις πολύ περισσότερα από ένα βραβείο" μου είπε στις Κάννες όταν με βρήκε κρυμμένη να κλαίω που δεν βραβεύτηκα για τη Στέλλα", λέει η Μελίνα...
Στο πρώτο τους, κανονικό "ραντεβού", εκείνος φοράει ένα φθαρμένο καμηλό σακκάκι και στραβοπατημένα παπούτσια. Μιλάνε με τις ώρες,χωρίς να παίρνουν ανάσα. Ξεχνάνε ακόμα και να φάνε.. Η Μελίνα του μιλάει, για την Ελλάδα, για τον παππού της, για τον Πύρρο (σ.σ. Σπυρομήλιο), τον μεγάλο της έρωτά , το γάμο της με τον Πάνο Χαροκόπο. Εκείνος της μιλά για τους φίλους του, τα παιδικά του χρόνια στο Χάρλεμ, τη γυναίκα του - τη γνωστή βιολονίστα και παιδική του φίλη Μπεατρίς Λόουνερ- και τα παιδιά του.Το ίδιο βράδυ, η Μελίνα εξομολογείται στη φίλη της που τη συνοδεύει στο Παρίσι : "Βρίσκομαι σε φοβερά δύσκολη θέση. Αυτός ο άνθρωπος είναι ο άντρας της ζωής μου".
Ο Ντασέν γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου, όπως ακριβώς και ο πατέρας του. Η γυναίκα του, στις 18 Ιουνίου, ενώ με τη Μελίνα γνωρίστηκαν στις Κάννες, στις 18 Μαϊου. Το ίδιο βράδυ, αποχαιρετώντας την έξω από το ξενοδοχείο της – την άλλη μέρα εκείνη πετάει για Λονδίνο - αγγίζει το χέρι της, την κοιτά αμίλητος και χαμογελάει παράξενα. "I am hooked, μου είπε ο Τζούλι όταν με αποχαιρέτησε στο Παρίσι. Ο αεροσυνοδός μου εξήγησε τί σήμαινε: "Πιάστηκα στο αγκίστρι." εξομολογείται η Μελίνα.
`Ετσι ξεκίνησε εκείνο το φοβερό ειδύλλιό τους. Η ιστορία πάθους, δημιουργίας, έρωτα και βαθιάς αγάπης. Τα προβλήματα, ωστόσο, δεν έλειπαν στην αρχή.
"Είχαν περάσει πέντε χρόνια και ο Ντασέν δεν είχε πάρει διαζύγιο" λέει η Μελίνα, σε μια συνέντευξή της στους New York Times. "Ξέρεις πως είναι να ζεις με κάποιον που έχει γυναίκα και τρία παιδιά ; Ο Τύπος με μισούσε. Δεν είχαμε δεκάρα. Μέναμε σε ξενοδοχεία. Η μητέρα μου σε υστερία. Ο πατέρας μου σε υστερία. Πριν από το «Ποτέ την Κυριακή» - συνεχίζει στο ίδιο δημοσίευμα η Μελίνα- κανείς δεν μ’αγαπούσε. Στο Παρίσι έγραφαν άρθρα εναντίον μου. Οι άνθρωποι έλεγαν τρομερά πράγματα για μένα, γιατί δεν ήμασταν παντρεμένοι."
Ήταν το 1964 από τη Λωζάννη όπου ξεκουράζονται από τα γυρίσματα του "Τοπ Καπί", όταν η Μελίνα και ο Ντασέν αναγγέλλουν ότι σκοπεύουν να παντρευτούν. H Paris Jour δημοσιεύει την είδηση ως εξής: "Η Μελίνα Μερκούρη, 38 ετών, είναι η χαρά της ζωής, η ελευθερία, το απρόοπτο. Ο Ντασέν 52 ετών είναι η διακριτική διάνοια, το ταλέντο, ο μη κραυγαλέος αντικομφορμισμός.
"Ζω με τον Ντασσέν, τον αγαπώ, είναι καλύτερός μου. Και θα ήθελα αυτό να μην τελειώσει ποτέ".θα πει η Μελίνα. Τον Μάιο του 1966, παντρεύονται με πολιτικό γάμο στην Ελβετία. Στις 18 Μαϊου, στην επέτειο της γνωριμίας τους – το τελευταίο, "σημαδιακό" δεκαοχτάρι του Ζυλ Ντασέν...
Η Μελίνα έγινε η αιώνια μούσα του Ζυλ. Κι εκείνος έγραψε για εκείνη ρόλους, αφιερώνοντάς της το καλύτερο κομμάτι της φιλμογραφίας του- εννέα ταινίες, ανάμεσά τους "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται", "Ποτέ την Κυριακή", "Φαίδρα", "Τοπ Καπί". Είναι ο άνθρωπος που της γνώρισε την Αμερική και της χάρισε τη θεατρική αποθέωση με το "Ίλια Ντάρλινγκ",μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, που της άλλαξε τόσο την καριέρα όσο και τη ζωή της...
Το 1980, ο Ζυλ Ντασέν γυρνά την τελευταία του ταινία. Ήταν το Circle of two, με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και την Τέιτουμ Ο` Νηλ. Αργότερα, σκηνοθετεί αρκετά έργα στο ελληνικό θέατρο. Ανάμεσά τους :"Ποιός φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ" με την Τζένη Καρέζη και την "Όπερα της Πεντάρας" με το Λάκη Λαζόπουλο.
Το 1994, η αγαπημένη του Μελίνα, φεύγει για πάντα... Στη μνήμη της, έφτιαξε το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη στο οποίο κληροδότησε την περιουσία του και το οποίο ασχολείται με την πραγματοποίηση των οραμάτων της Μελίνας.
Πριν φύγει εκείνη, είχαν προλάβει να φύγουν οι γονείς του, η πρώτη του σύζυγος και ο γιος του Τζον.
Εκείνος, αφήνει την τελευταία του πνοή, στις 31 Μαρτίου του 2008... Ο Ζυλ...Ο άνθρωπος που έλεγε "Ήμουν Έλληνας πριν γνωρίσω τη Μελίνα". Εκείνος ο φτωχός νέος από τη Νέα Υόρκη που κατάφερε πολύ περισσότερα από πολλούς άλλους συναδέλφους του...Να τον ερωτευθεί μια σπουδαία γυναίκα και μαζί της ολόκληρη η πατρίδα της... Και όλα αυτά... επειδή ένα απόγευμα του 1955, πήγε σε ένα θεατράκι της οδού Ντ`Αντίμπ, στις Κάννες για να δει μια ταινία...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου