Άκη Καπράνο, τι είναι το Midnight Express;
Μμμμ, ας πούμε πως είναι μια σειρά κινηματογραφικών προβολών. Ειδικές ταινίες, μεταμεσονύχτιας διανομής (την εποχή τους), που τις προβάλουμε μετά τα μεσάνυχτα.
Πώς προέκυψε;
Προέκυψε γιατί υπήρχαν κάποιες ταινίες που ήθελα πολύ (καταρχάς εγώ!) να τις δω στο σινεμά. Επίσης έζησα τις μεταμεσονύχτιες προβολές του Άλφαβιλ και του Ιντεάλ όπου εμείς, οι φαν των ταινιών τρόμου πηγαίναμε σχεδόν υποχρεωτικά. Ξέρεις, ο μόνος τρόπος που είχαμε να δούμε κάποιες συγκεκριμένες ταινίες που δεν έπαιρναν διανομή στα "κλασικά σινεμά", ήταν το VHS. Εκεί όμως ξεκινούσε το πρόβλημα.
Τι πρόβλημα;
Το φιλμ ήταν οριζόντιο. Όμως το VHS, για την τηλεόραση έπρεπε να είναι τετράγωνο. Οπότε χάναμε ένα μεγάλο μέρος της οθόνης. Για να καταλάβεις, θυμάμαι σε κάτι σπαγγέτι γουέστερν βλέπαμε μύτες να μονομαχούν, όχι καουμπόηδες! Έπειτα, ακούγαμε και κάτι πράγματα: "Ο Αρτζέντο έχει βάθος στις ταινίες του, έχει καλαίσθητα πλάνα, όμορφη φωτογραφία". Έλεγες: "Ρε γαμώτο, εγώ δεν τα βλέπω αυτά! Κάτι δεν πάει καλά...". Ε, έφταιγε το VHS! Από την άλλη, κάποιες ταινίες που αγάπησα στο VHS εντέλει δεν τις είδα ποτέ σινεμά: Το The Thing και το Christine του Κάρπεντερ, το Hardcore του Πολ Σρέντερ, το Terminator! Οπότε, μου 'μεινε απωθημένο κάποιες ταινίες να τις δω στο σινεμά. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα του Express.
Ωραία. Και πώς δουλεύει ακριβώς αυτό; Έχει κανόνες; Έχει μια συγκεκριμένη λογική;
Είναι μια ιδιόμορφη επικοινωνία με τις ταινίες. Ας πούμε, ο κόσμος είναι ελεύθερος να κάνει ο,τι αγαπάει, ο,τι του γεννάει το φιλμ. Θέλει να σηκωθεί και να χορέψει στο "Blues Brothers"; Χαρά μας! Θέλει να μεθύσει και να βάλει τα κλάματα στο "Husbands" του Κασσαβέτη. Μαγκιά του!
Για να στο κάνω λιανά, υπάρχουν ταινίες που βλέπονται καλύτερα με παρέα. Και βλέπονται ακόμα καλύτερα με "συγκεκριμένο τρόπο". Πάρε παράδειγμα το "Rocky Horror Picture Show". Γι' αυτή την ταινία καλέσαμε τον κόσμο να έρθει «in drag» (σ.σ.: «ντυμένος») αν θέλει. Ή, πριν την έναρξη, ο φίλος Ρωμανός Λιζάρδος εξήγησε μερικά βασικά: ότι πρέπει να φωνάζεις "Slut" κάθε φορά που ακούγεται το όνομα της Τζάνετ, ή "Asshole" κάθε φορά που ακούς Μπραντ. Ξέρεις, είναι ένα χάπενινγκ, όχι μια ξερή, απλή προβολή... Ο κόσμος γούσταρε πολύ!
Να γελάσω με την ταινία μπορώ;
Φυσικά μπορείς! Βασικά, πρέπει να νιώσεις ελεύθερος να κάνεις ο,τι θέλεις. Να σου δώσω ένα παράδειγμα: "Κυνόδοντας". Ο "Κυνόδοντας" που λες, για μένα έχει πολλά χιουμοριστικά γκαγκς, πολλά σημεία που θέλω να γελάσω. Αν το κάνω σε μια κουλτουριάρικη προβολή απ' αυτές που ψάχνουν μόνο τα βαθιά νοήματα, ο κόσμος θα με στραβοκοιτάξει. Μπορεί να μου κάνουν και παρατήρηση. Στο Express κανείς δεν θα μου πει τίποτα!
Το μόνο που απαγορεύεται να κάνω είναι να χλευάσω την ταινία. Κι ακόμα χειρότερα, το πιο απαγορευμένο είναι να υποτιμήσω τον κόσμο που γουστάρει αυτή την ταινία. Αυτό απαγορεύεται αυστηρά! Όπως λένε οι Άγγλοι: "lough with the movie, not at the movie".
Το περίφημο κλισέ: "Μπορείς να γράψεις αφελής ταινία, αλλά όχι ταινία για αφελείς ανθρώπους", ε;
Αυτό ακριβώς! Στο τέλος-τέλος, ποιος είσαι εσύ, εγώ, ο οποιοσδήποτε, που θα κρίνει τον άλλο θεατή;
Στ΄αυτιά μου, το Midnight Express ακούγεται ένα ευγενές, χαρούμενο περιθώριο. Είναι έτσι;
Όχι «ευγενές» με τους όρους της αστικής ευγένειας, αυτό σίγουρα όχι. Αλλά με τους όρους της κατανόησης, της συναίσθησης και της αποδοχής, 100%. Στις προβολές αυτής της παρέας ΚΑΝΕΙΣ δεν θα σε δείξει με το δάχτυλο. Έχουμε απ' όλα: πανκιά, "φρικιά", κουστουμάτους, ροκάδες, πιτσιρικάδες, ηλικιωμένους. Όλοι ενώνονται στο κομμάτι του περιθωρίου μέσα τους. Ξέρω ανθρώπους που ήρθαν μόνοι τους και φύγανε ζευγάρι. Ή, πέτυχα ζευγάρι ηλικιωμένων που μου είπαν ότι ήρθαν στην ταινία γιατί γνωρίστηκαν σε μεταμεσονύχτια προβολή της ίδιας ταινίας τότε, το '70!
Υπάρχει κάποιος θεατής που δεν ταιριάζει, που δεν θέλεις να έρθει;
Ο εξυπνάκιας. Ή αυτός που έρχεται για να κουνήσει το δάχτυλο. Να στο πω έτσι: Είμαστε color blinded. Δεν με νοιάζει το χρώμα σου, το φύλο σου, η φυλή και οι προτιμήσεις σου. Δεν τα βλέπω καν! Βλέπω μόνο όσους δεν είναι color blinded. Και τους θέλω απέναντί μου! Δεν κάνω πλάκα, το εννοώ. Έχω υπάρξει μεταλάς με μακρύ μαλλί, μια εποχή που μπορούσες να φας ξύλο για την εμφάνισή σου. Δεν το ανέχομαι. Κι απόδειξη: ήμασταν ο μοναδικός κινηματογραφικός "θεσμός" της χώρας, που διοργάνωσε προβολή, τα έσοδα της οποίας δόθηκαν για τα δικαστικά έξοδα της οικογένειας του Ζακ (Κωστόπουλου). Όλα τα χρήματα της προβολής του "Rocky Horror" που σου είπα παραπάνω, εκεί πήγαν.
Ποιες ταινίες είναι "Midnight Ταινίες";
Το πρώτο και βασικό κριτήριο: Αυτές που αγαπάω! Αυτές που γουστάρω! Κι όπως σου είπα, στην αρχή ήταν κι εκείνες που ήθελα να δω στο σινεμά και δεν μπορούσα. Είναι το καλτ, είναι το χόρορ, αλλά τώρα τελευταία είναι κι ένα ακόμα κριτήριο που όσο το σκέφτομαι μου φαίνεται το πιο σημαντικό. Οι αντιήρωες. Αυτό ενώνει όλες τις ταινίες που προβάλουμε.
Δεν θες δηλαδή λαμπερούς στυλιζαρισμένους τύπους;
Όχι. Θέλω ήρωες ανθρώπους, σαν εμάς. Που δεν γουστάρουν τα φώτα, που δεν νιώθουν άνετα στα φώτα. Και κυρίως, ανθρώπους που θα γούσταραν να έρθουν στο Midnight Express. Ο Τράβις Μπικλ, ας πούμε. Ο "Ταξιτζής". Σ' όλη την ταινία μια φορά πάει σινεμά κι είναι τσοντάδικο! Είναι ένας τύπος που πιστεύω θα 'θελε να 'ρθει στο Express. Κι ο Ταξιτζής είναι πολύ "Midnight ταινία".
Οπότε, ο Σκορτσέζε είναι Midnight σκηνοθέτης;
Βεβαίως, αλλά όχι όλες του οι ταινίες. Ο "Ταξιτζής" είναι σίγουρα. Και το "Οργισμένο Είδωλο". Και το “Mean streets”!
Ποιοι άλλοι σκηνοθέτες είναι Midnight;
Ο Κάρμπεντερ κι ο Αρτζέντο σίγουρα. Είναι οι επίτιμοι! Ο Σκορτσέζε όπως σου είπα... Ο Τζάρμους είναι πολύ Midnight... Κι ο Μάικλ Μαν! Το Thief, το Heat... Ε, ο τελευταίος των Μοϊκανών, μάλλον όχι...
To "Manhunter";
Nαι, οπωσδήποτε είναι!
Ωραία, προβοκατόρικη ερώτηση: Το "Manhunter" είναι, ο "Κόκκινος Δράκος" είναι; (Βασίζονται στο ίδιο βιβλίο)
Όχι! Και ξέρεις γιατί; Γιατί ο Μάικλ Μαν στην ταινία του, αγαπάει τους ήρωές του! Αυτό νομίζω είναι και το πιο σημαντικό. Είναι πολύ βασικό χαρακτηριστικό για να ονομάσεις μια ταινία "Midnight Express".
Τζάκι Μπράουν;
Ε, αφού το ξέρεις. Η αγαπημένη μου, γιατί ο Ταραντίνο την αγαπάει πολύ την ίδια τη Τζάκι του. Εντελώς Midnight! Επίσης, Midnight είναι κι ο Τρίερ.
Ο Τρίερ; Δηλαδή δεν είναι ο διάσημος απατεώνας που όλοι νομίζουμε;
Όχι. Ή τέλος πάντων, ίσως και να 'ναι, αλλά αγαπάει σίγουρα πολύ τις ηρωίδες του. Για την ακρίβεια, τις αγαπάει όπως αγαπάει τη γυναίκα μέσα του!
Τεράστια ατάκα!
Δική του είναι. Ο ίδιος μου το έχει πει.
Σ' ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα, Άκη. Τα λέμε στο Εξπρές του Μεσονυχτίου;
Σάββατο 5 Οκτώβρη ξεκινάμε με "The Thing", και συνεχίζουμε. Θα σας περιμένω!
Για να έχεις μόνιμη Midnight Express ενημέρωση (μέρες προβολών, πρόγραμμα, νέα και εκδηλώσεις), μπες εδώ και δώσε Like. Όρμα!
πηγη : provocatuer.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου