Διονύσης Σαββόπουλος και Ελένη Βιτάλη φιλοξενούνται στο ιστορικό «Κύτταρο», σε μία παράσταση - αναδρομή στις τεράστιες (σε διάρκεια και αξία) πορείες τους στην ελληνική μουσική
Και οι δυο τους είναι από τις παλαιότερες «καραβάνες» στο ελληνικό τραγούδι. Ο ένας φέτος συπληρώνει πενήντα χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου, η άλλη είναι στα 43. Ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Ελένη Βιτάλη για πρώτη φορά στη μακρόχρονη πορεία τους, συναντώνται στη σκηνή ενός επίσης ιστορικού χώρου της Αθήνας, στο «Κύτταρο», κάθε Τρίτη και Τετάρτη σε μία παράσταση που τιτλοφορείται «Σήκω, ψυχή μου, δώσε ρεύμα».
Για όσους μπορεί να μην το γνωρίζουν, το «Κύτταρο» είναι ένα μαγαζί στα Κάτω Πατήσια, το οποίο κατά τη δεκαετία του ’70 αποτέλεσε σημείο συνάντησης για όλους τους εκπροσώπους του ηλεκτρικού εληνικού τραγουδιού. Δεν ήταν μπουάτ όπως το «Αχ! Μαρία», αλλά είχε (και έχει) ξεκάθαρη «ροκ» ταυτότητα.
Μία γεύση από το ένδοξο παρελθόν παίρνεις κοιτάζοντας τους τοίχους περιμετρικά της σκηνής. Μωρά στη Φωτιά, Παύλος Σιδηρόπουλος, Socrates είναι μερικοί καλλιτέχνες των οποίων οι αφίσες από συναυλίες τούς κοσμούν, ενώ το «παζλ» συμπληρώνει μία ακόμα τεράστια αφίσα από το εμβληματικό «Ζωντανοί στο Κύτταρο», έναν από τους πρώτους live δίσκους, που είναι σημείο αναφοράς για το ελληνικό ροκ.
Στα του προγράμματος τώρα. Πρώτος στη σκηνή βγήκε ο Διονύσης Σαββόπουλος. Αειθαλής και ορεξάτος. Ξεκίνησε το πρόγραμμά του με τον «Μπάλλο», ένα τραγούδι 16 λεπτών, μία προσευχή στην τέχνη της μουσικής. Ακούγοντάς το, σκεφτήκαμε «οκέι, τώρα μπορούμε να φύγουμε. Τι καλύτερο μπορεί να συμβεί;». Κι όμως, μείναμε, για να «ταξιδέψουμε» με τον 71 ετών τραγουδοποιό σε ένα μικρό μέρος της πορείας του: «Παράγκα», «Άγγελος Εξάγγελος» και ένα μέρος του 15λεπτου «Μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Νίκο» μάς καθήλωσαν μαζί με τις ιστορίες που πάντα λέει μεταξύ των τραγουδιών ο Σαββόπουλος.
Τότε, βγήκε στη σκηνή η Ελένη Βιτάλη. Και οι δυο τους, για πρώτη φορά από κοινού στο πρόγραμμα, ξεκίνησαν με έναν φόρο τιμής στον Μάνο Χατζιδάκι και τον Νίκο Γκάτσο, για να πουν το «Ο Γιάννης ο φονιάς», «ένα αριστούργημα 16 στίχων», όπως το χαρατήρισε ο «Νιόνιος». Στη συνέχεια, τον πρώτο λόγο είχε η 61 χρόνων ερμηνεύτρια πηγαίνοντάς μας σε αμιγώς λαϊκά μονοπάτια με τραγούδια όπως το «Καρδιά μου, καημένη», «Έρωτά μου, αγιάτρευτε» και βέβαια, το «Κιβωτός», ένα τραγούδι που έγραψε πριν από 40 χρόνια στο «Λητώ», τη μέρα που γέννησε τον γιο της (πρόκειται για τον Νίκο Ξύδη. Ενδιαφέρων μουσικός, αξίζει να αναζητήσετε τραγούδια του).
Πριν από το διάλειμμα, επέστρεψε στη σκηνή ο Σαββόπουλος, λέγοντας με τη Βιτάλη ορισμένα δικά του τραγούδια: Τα «Κωλοέλληνες», «Τσάμικο». Η αλήθεια είναι ότι το… ημίχρονο θα μπορούσε να έχει μικρότερη διάρκεια, γιατί στα 20’ που διήρκεσε, ο κόσμος βγήκε από το «mood» του προγράμματος. Κάτι τέτοια όμως είναι «ψιλά γράμματα» μπροστά σε ό,τι ακολούθησε.
Οι δύο καλλιτέχνες ξαναβγήκαν στη σκηνή για το δεύτερο μέρος και δεν ξανακατέβηκαν από εκεί. Πλέον, το προβάδισμα είχαν λαϊκά τραγούδια που όλοι ξέρουμε και λατρεύουμε να ακούμε και να τραγουδάμε. Τσιτσάνης, Ξαρχάκος, Βίρβος, Σουγιούλ είναι μερικοί από τους συνθέτες που πέρασαν από το «Κύτταρο», διά στόματος Σαββόπουλου και Βιτάλη. Συγκλονιστική ήταν οι στιγμή που οι δυο τους είπαν το «Ζεϊμπέκικο» κάνοντας μας όλους να «τριγυρνάμε στα σκοτάδια» με όχήματά μας «αεροπλάνα και βαπόρια». Η συνέχεια έμεινε σε αυτό το επίπεδο, με τα «Σαν τον Καραγκιόζη» και «Ας κρατήσουν οι χοροί» να μας συγκινούν και να μας ξεσηκώνουν. Τότε ακούστηκε η πρώτη «καληνύχτα», με τους δύο καλλιτέχνες να αποχωρούν από τη σκηνή.
Όταν επέστρεψαν σε αυτή, το κοινό κατενθουσιάστηκε (εξαιρετικό κοινό. Δεν είναι δεδομένο ότι θα υπάρχει σε κάθε εμφάνισή τους η ίδια καλή χημεία με τον κόσμο). «Το σώσε!», το «Γαρύφαλλο», το «Δημοσθένους λέξις» ήταν τα τελευταία τραγούδια που απολαύσαμε, πριν έρθει το οριστικό φινάλε με το «Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη».
Ο κόσμος έφυγε από το «Κύτταρο» πραγματικά «χορτάτος». Και οι δύο καλλιτέχνες, έχουν μία διαχρονικότητα η οποία ακουμπά εδώ και μισό αιώνα τρεις γενιές Ελλήνων. Όταν γεννήθηκε ο υποφαινόμενος, για παράδειγμα, το 1989, ο Σαβββόπουλος είχε ήδη 16 δίσκους «στην πλάτη του», ενώ η Βιτάλη 15. Κι όμως είναι τέτοιας εμβέλειας καλλιτέχνες, που θα μας απασχολούν εσαεί. Τυχεροί όσοι έχουν καταφέρει και θα καταφέρουν να τους δουν και σε ζωντανές εμφανίσεις.
Κλείνοντας, επιβάλλεται να αναφερθούμε κι στους εξαιρετικοούς μουσικούς που πλαισιώνουν τους δυο τραγουδιστές:
Γιώτης Κιουρτσόγλου (μπάσο),
Δημήτρης Λάππας (κιθάρες- μπουζούκι),
Βασίλης Ποδαράς (ντραμς)
Στάθης Άννινος (πλήκτρα),
Θοδωρής Σούκερας (τρομπόνι),
Δημήτρης Αγάθος (τρομπέτα),
Νατάσα Παυλάτου (κρουστά)
Δημήτρης Λάππας (κιθάρες- μπουζούκι),
Βασίλης Ποδαράς (ντραμς)
Στάθης Άννινος (πλήκτρα),
Θοδωρής Σούκερας (τρομπόνι),
Δημήτρης Αγάθος (τρομπέτα),
Νατάσα Παυλάτου (κρουστά)
Και βέβαια, ειδική μνεία και στους αφανείς «ήρωες» που βάζουν το λιθαράκι τους στην παράσταση εκτός σκηνής:
Ήχος: Γιάννης Τούντας, Μιχάλης Αλεξάκης
Φώτα: Περικλής Μαθιέλης
Κοστούμια: Ζαϊρα Φαληρέα
Οργάνωση παραγωγής: Ελένη Καλέση
Παραγωγή: Αντιγόνη Γιαλουρίδου
Φώτα: Περικλής Μαθιέλης
Κοστούμια: Ζαϊρα Φαληρέα
Οργάνωση παραγωγής: Ελένη Καλέση
Παραγωγή: Αντιγόνη Γιαλουρίδου
Διεύθυνση: Ηπείρου 48 & Αχαρνών
Oι πόρτες ανοίγουν: 21:00
Μ. Μαρκετάκης
πηγη : sportit.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου