Η ταινία ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας μια διαφορετική εποχή, όπου οι θρυλικοί γκάνγκστερ με την επιβλητική τους παρουσία ελέγχουν τα πάντα στην περιοχή τους και γίνονται πρότυπα ζωής για τους για τους νεαρούς που διψούν για σεβασμό από τους γύρω τους έστω κι αν αυτός προέρχεται από φόβο.
Όμως και η ταινία που εκτυλίσσεται μέσα σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον είναι διαφορετική από αυτό που θα περίμενε κανείς! Συνήθως η λέξη γκάνγκστερ γεννά στο μυαλό εικόνες βίας, κυνηγητού, πιστολίδι και ξεπλήρωμα λογαριασμών. Όχι βέβαια ότι εδώ δεν υπάρχουν ανάλογες σκηνές, είναι όμως σε πολύ μικρότερη του αναμενόμενου έκταση.
Ο Sunny επικίνδυνος, αμείλικτος, και σκληρός λειτουργεί με σύστημα ώστε να διατηρεί τις ισορροπίες γύρω του. Στηρίζει την αποδοχή που εισπράττει από τους άλλους όχι στην πραγματική αγάπη αλλά στο αίσθημα του φόβου που τους κυριεύει κάθε φορά που βρίσκεται δίπλα τους και αυτό του προσφέρει ευχαρίστηση.
Το απρόβλεπτο της υπόθεσης είναι η σχέση που αναπτύσσει με τον μικρόCalogero. Είναι πραγματικά ενδιαφέρον να παρακολουθείς έναν άντρα σαν τοSunny να φαίνεται αρκετά δεμένος συναισθηματικά (χωρίς όμως να αφήνει ποτέ ακάλυπτα τα νώτα του, άλλωστε το βασικό του χαρακτηριστικό είναι η καχυποψία) με ένα πιτσιρικά επειδή απλά και μόνο κάποια στιγμή τον βοήθησε. Φέρεται συχνά προστατευτικά απέναντι στον μικρό του φίλο, δίνοντάς του προνόμια, χωρίς να ζητά (όχι πιεστικά τουλάχιστον) ανταλλάγματα πέρα από κάποια πρότυπα συμπεριφοράς που δεν εγκρίνει, θεωρώντας τα επικίνδυνα, και προσπαθεί να τα απομακρύνει από την καθημερινότητα του Calojero.
Ο Calojero, από την άλλη, μεγαλώνει με δύο πρότυπα πατέρα που έρχονται συχνά σε σύγκρουση καθώς πρόκειται για δύο διαμετρικά αντίθετες προσωπικότητες. Ο φυσικός του πατέρας (Robert De Niro) εργάζεται σκληρά για να τα βγάλει πέρα και να συντηρήσει την οικογένειά του. Ο Sunny κερδίζει πολύ περισσότερα διοργανώνοντας παράνομα στοιχήματα, έχοντας για βιοθεωρία του πως “μόνο τα κορόιδα δουλεύουν“.
Και οι δύο όμως τον διδάσκουν να επιλέγει το καλύτερο για τον εαυτό του και έτσι οCalojero βρίσκει το δικό του δρόμο, κάπου ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο σημαντικούς άντρες, οδηγείται στις κατευθύνσεις που του υπαγορεύει η καρδιά του και κάνει τις προσωπικές του επιλογές, ξεπερνώντας τις κοινωνικές στάσεις που διαφοροποιούν τους ανθρώπους ανάλογα με το χρώμα τους.
Γενικά η ταινία δεν ενθουσιάζει αν και έχει καλό στήσιμο και σίγουρα καλό cast. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί ο Robert De Niro σ’ ένα ρόλο που τον τοποθετεί στην απέναντι απ΄ τους κακούς όχθη, πράγμα όχι πολύ συνηθισμένο αν αναλογιστούμε προηγούμενες εμφανίσεις του σε συνδυασμό με τη θεματολογία του φιλμ. Στον ίδιο ανήκει και η σκηνοθετική άποψη, για την οποία θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι αρκετά επιτυχημένο εγχείρημα, όχι όμως τίποτα παραπάνω.
Ο Chazz Palminteri έχει τον αέρα του Sunny ενώ εξαιρετική είναι η εμφάνιση του μικρού Francis Capra, που υποδύεται το Calojero στην ηλικία των 9.
πηγη : cine.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου