Μια φωτογραφία σου ήρθε και σε μένα/μια φωτογραφία σου απ' τα ξένα/ Απ' αυτές που κρατάν οι φοιτητές/ απ' αυτές που ξεσκίζει ο χαφιές/απ' αυτές που κρεμάν οι φοιτητές/στην καρδιά τους..
" Ισως για μας καλύτερα που δε γέρασεςΠου έμεινες για πάντα νέος ΕρνέστοΟπως η Επανάσταση στη χαραυγή της "
Τίτος Πατρίκιος
Μισός αιώνας πέρασε από τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα, του αιώνιου επαναστάτη που υπήρξε το απόλυτο σύμβολο του διεθνισμού.
Αν κάναμε μια δημοσκόπηση ρωτώντας ποια είναι η εθνικότητα του Τσε, δύσκολα θα παίρναμε σωστή απάντηση. Ο Τσε γεννήθηκε στην Αργεντινή, αλλά είναι ήρωας όλης της Λατινικής Αμερικής και σύμβολο της ενότητάς της. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της Κουβανικής Επανάστασης, δίπλα στον Φιντέλ Κάστρο.
Εγκατέλειψε τη θέση του υπουργού για να πολεμήσει στο πλευρό εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων στην Αφρική. Το 1967 έφυγε για τη Βολιβία, όπου προσπάθησε να οργανώσει αντάρτικο κίνημα, αλλά βρήκε μεγάλες δυσκολίες και τελικά έπεσε σε ενέδρα μαζί με τους 17 συμμαχητές που του είχαν απομείνει.
Αιχμαλωτίστηκε από τον βολιβιανό στρατό, με τη βοήθεια της CIA, στις 8 Οκτωβρίου 1967, και την επόμενη μέρα δολοφονήθηκε.
Οι αγώνες του Τσε και η δολοφονία του είχαν ιδιαίτερο αντίκτυπο στους Ελληνες που πάλευαν κατά της αμερικανοκίνητης στρατιωτικο-φασιστικής δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967.
Η είδηση της δολοφονίας του Τσε μέσα στη μαύρη νύχτα της χούντας αποδόθηκε από τον Μάνο Λοΐζο με ένα τραγούδι που λέει:
Μια φωτογραφία σου ήρθε και σε μένα/μια φωτογραφία σου απ' τα ξένα/Απ' αυτές που κρατάν οι φοιτητές/απ' αυτές που ξεσκίζει ο χαφιές/απ' αυτές που κρεμάν οι φοιτητές/στην καρδιά τους.
«Για τα παιδιά του κόσμου σκοτώθηκες / Τσε Γκεβάρα», έγραψε σ' ένα ποίημά του ο Τάσος Λειβαδίτης, που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης (Λειτουργία Νο 2).
Με τον δικό του μοναδικό τρόπο θρήνησε τον Τσε ο ποιητής Νίκος Καββαδίας. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από γνωστό ποίημά του:
«Ποιος το 'λεγε ποιος το 'λπιζε και ποιος να το βαστάξει.
Αλάργα φεύγουν τα πουλιά και χάσαν τη λαλιά τους.
Θερίζουν του προσώπου σου το εβένινο μετάξι
νεράιδες, και το υφαίνουνε να δέσουν τα μαλλιά τους».
Διανύοντας τον 21ο αιώνα, ο μύθος του Τσε όχι μόνο δεν έχει φθαρεί, αλλά συνεχώς ενισχύεται και παγκοσμιοποιείται, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους και τις νέες. Κι αυτό συμβαίνει γιατί η κρίση του συστήματος είναι βαθιά και πολυδιάστατη και ο κόσμος πρέπει να αλλάξει ριζικά, να βγει από τις Συμπληγάδες των ανισοτήτων που συνθλίβουν τις κοινωνίες.
Δυναμώνουν, όμως, και οι ελπίδες ότι «Ενας άλλος κόσμος είναι εφικτός». Σύνθημα που γεννήθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας το 2001 και το οποίο ήδη παίρνει σάρκα και οστά με τις ελπιδοφόρες αλλαγές στη Λατινική Αμερική.
* υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου