Το κείμενο της Λένας Κιτσοπούλου «Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.» έφτασε στα χέρια του πολυπράγμονα Νικόλα Ανδρουλάκη που το έφερε στα δικά του μέτρα με τη σκηνοθετική ματιά του Χρήστου Καρασαββίδη και την εικαστική επιμέλεια της Άννας Παπαθανασίου. Στο πλάι του Νικόλα και η Αντιγόνη Σταυροπούλου, που μόλις ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Θέατρο Τέχνης και συνεργάζονται μαζί για πρώτη φορά.
Απο τις 13 Ιανουαρίου η ιστορία αυτή βυθίστηκε στον κάτω κόσμο ή καλύτερα στο υπόγειο του Bios και μας καλούν να γίνουμε συνοδοιπόροι τους σ αυτό το ταξίδι…
Ο Νικόλας πήρε στα χέρια του το «One Weeks Journal» και έσπασε τη γνωστή φόρμα. Μας παίρνει μαζί του σ’ ένα «οδοιπορικό» προς την πρεμιέρα και τις πρώτες μέρες της παράστασης μέχρι την πρώτη ξεκούραση.
The One Weeks Journal
Νικόλας Ανδρουλάκης
«καθ’ οδόν για μια πρεμιέρα στον κάτω κόσμο»
1.
Πλάθοντας ένα ρόλο. Πίσω από τον φακό ή τη σκηνή. Κι εκτός από τον Στανισλάφσκι και Γκροτόσφκι χρειάζεσαι και την ανίκητη Άννα Παπαθανασίου. Εικαστικό, σκηνογράφο, ενδυματολόγο και ροκ σταρ. Κυριολεκτικά. Γιατί όταν δεν ομορφαίνει τον κόσμο του έργου μου είναι front-woman των «Puta Volcano». Η φωτογράφιση λίγο μετά είχε πρωταγωνίστρια τη -σχεδόν- συμπαθέστατη βασιλική πύθωνα της πολυσυζητημένης αφίσας που βαφτίσαμε Βαρβάρα.
2
.
Το σώμα κι η ψυχή του «Μαιρούλου» επί το έργον. Γιατί χρειάζεται άσκηση μια κάθοδος στον Άδη. Γιάννης και Άννα, γείτονες στην Πειραιώς, soulmates στην κόλαση.
3.
Μια στιγμή με υπαρξιακό μειδίαμα. Τέλη Μαρτίου θα πάω για ένα μήνα στο Λονδίνο για την επιμέλεια της σκηνοθεσίας του πρώτου μου θεατρικού έργου γραμμένου εξ αρχής στα Αγγλικά. ‘Εχει τίτλο Too Young To Die και θα κάνει πρεμιέρα στο φεστιβάλ Symposium του Rose Bruford College με θίασο τελειοφοίτων του πανεπιστημίου. Πρωταγωνιστεί η -δική μας- Δανάη Μπουζαλά. Σε μερικά χρόνια εκείνη θα είναι στο Χόλιγουντ κι εγώ σε κάποιο ελληνικό νησί με μπαρ και βάρκα. Ή κι οι δυο παρέα σε ένα από τα δύο.
4
.
Στα πλακάκια των τοίχων στις τουαλέτες των μπαρ της πόλης μας κατοικούν οι ποιητές. Κι οι έρωτες και τ’ απωθημένα. Και τα πρόστυχα και τα κακομαθημένα.
5.
Κάθε ωραίος αγώνας χρειάζεται κι ένα σωστό γήπεδο. Το δικό μας γρασίδι ποτίζουν η Άννα Παπαθανασίου κι ο Δημήτρης Κωνσταντάρας. Φωτιστής αυτού του μικροσκοπικού υπόγειου Καμπ Νόου είναι ο συνοδοιπόρος -μέγιστος διευθυντής φωτογραφίας της γενιάς μας και περήφανος πατέρας- Αντώνης Κουνέλλας.
6.
Τις επιτυχίες μας τις χρωστάμε στους συνεργάτες μας και στους μακρινούς εργάτες που μαζεύουν τους κόκκους του καφέ που μας κρατά όρθιους. Το ελάχιστο που οφείλουμε ως φόρο τιμής είναι να προστατεύουμε τον πλανήτη όσο και όπως μπορούμε. Για να μη γίνει σύντομα το Μπαγκλαντές χαμένη Ατλαντίδα. Συνεπώς, υπομονή και ανακύκλωση. Έτσι για το γαμώτο. Και για γυμναστική στις έννοιες «ευθύνη» και «συνέπεια». Αυτές και το χιούμορ και το μεράκι είναι όσα έχουμε. Κι η συγχώρεση. Κι ό,τι γίνει.
7
.
Η Αντιγόνη Σταυροπούλου κι ο «Λαός» ή το «Σώμα» της παράστασης. Με την πρώτη γνωριστήκαμε φέτος καρμικά, στο στούντιο συγγραφέων του Εθνικού Θεάτρου. Της είπα «Θες να παίξεις ένα ρόλο που ακόμη δεν έχω γράψει;» κι είπε «Ναι» και ξεκίνησε μια συνεργασία γερή και μεταφυσική. Με τον δεύτερο γνωριστήκαμε μέσω Amazon. Κάψαμε λόγω διαφοράς τάσης την ηλεκτρική τρόμπα του στο πρώτο λεπτό κι έκτοτε τον φουσκώνουμε με χέρια και πόδια και στόματα. Δείχνει χαρούμενος στο πάρκο του κάτω κόσμου που τον αναγκάσαμε να κατοικεί. Ίσως απλώς γουστάρει το χειροκρότημα. Πλαστικά όντα, ρηχά, μην ψάχνεις.
8.
Το έτερον κατοικίδιο στη «Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.» μας. Ένα πουλί στο κλουβί της αγάπης. Τιτιβίζει βροντερά κι όμως δεν έχει την τόλμη να φύγει. Ξέρει η Κιτσοπούλου. Κι ο Καβάφης. Κι ο Κάφκα. Κι ο Αρκάς. Πάμε πρεμιέρα;
9
.
Σε στάση αναμονής ο ήρωας λίγο μετά το φινάλε του πρώτου διημέρου της πρεμιέρας. Ως την επόμενη πτήση. Από την Πειραιώς ως την Ιθάκη. Από την Ιθάκη στη Νεφελοκοκκυγία. Κι από εκεί στη «Λέσχη Εντοιχισμένων Αυτοχείρων», τη Λ.Ε.Α. της παρόδου καθ οδόν για Άδη.
10.
Ένα ποτήρι νερό κερδισμένο με ιδρώτα. Κι υπερκόπωση. Και γρίπη. Πρώτη μέρα χωρίς 16ωρο μόχθου. Δευτέρα. Την Κυριακή της δουλειάς μας. Στο Μικρολίμανο των χαμένων ονείρων. Γιατί ο Πειραιάς ήταν είναι και θα είναι η αφετηρία και το αγκυροβόλι αυτής της πόλης. Σε κάθε μας ταξίδι. Ως το επόμενο.
Info παράστασης:
Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. της Λένας Κιτσοπούλου | 13 Ιανουαρίου – 11 Φεβρουαρίου 2018 | Bios Tesla main
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου